AFC Quick 1890 Kampioen van Amersfoort

Vrijdagavond werd onder enorme publieke belangstelling de AFC Quick 1890 gehuldigd als Kampioen van Amersfoort. Ze herhaalden het kunststukje van 2 jaar geleden, waarin ze toen ook Hoogland de baas waren. Hoogland zette met het verliezen van deze finale de traditie viort die ze 5 jaar geleden in zijn gegaan : wel de finale halen, maar hem vervolgens verliezen.

Het sportpark Vermeerkwartier was volgestroomd om de finale tussen Quick en Hoogland te aanschouwen. Net als voorgaande jaren was Hoogland de torenhoge favoriet en ook diverse Hoogland spelers hadden zich al uitgesproken dat het nu tijd was om de traditie van het verliezen in de finale te doorbreken. Oud topscheidsrechter Roelof Luinge was andermaal aangesteld om deze wedstrijd in goede banen te leiden.

De teams kwamen broederlijk het veld op en na het gebruikelijke handen schudden kon er rond half 9 afgetrapt worden. Hoogland nam direct het initiatief en probeerde de aanval te zoeken. Quick probeerde door fel af te jagen deze aanvallen op tijd tot stoppen te dwingen en er met snelle counters uit te komen. Dat dit resultaat had bleek al na enkele minuten, een goede voorzet van rechts bereikte Rob Hosman. Hij bedacht zich niet en plantte de bal achter Hooglanddoelman Sebastiaan Bruins. Het Hoogland publiek verstomde en de Quick-minded mensen applaudisseerden.

De wedstrijd was gelijk los, Hoogland voerde het tempo op en vooral over de linkerflank werden veelvuldig gevaarlijke voorzetten gegeven, maar keeper Beekhoven weigerde met zijn verdediging te capituleren. Aan de andere zijde zorgde Quicker Ibrahim el Kalki met elke prachtige passeerbewegingen ervoor dat Hoogland zijn handen vol had om hun verdediging georganiseerd te houden. Voor het publiek was het smullen geblazen met de combinatie van mooie acties en strijd.

In de 22e minuut konden de roodhemden andermaal juichen toen spits Michael Ouwerkerk weggestuurd werd en koelbloedig bleef oog in oog met Bruins. In zo een korte tijd al een ruime voorsprong van Quick, dat had geen enkele voetballer durven voorspellen. Bij Hoogland werd men even stil en Quick nam brutaler het spel over. De groep zat in een flow en wilde deze voorsprong minimaal vast houden, maar uitbouwen zou nog beter zijn.

Na de rust moest Hoogland meer risico nemen en daar maakte Quick gretig gebruik. Het spel golfde op en neer, maar Quick had haar riante voorsprong en dat leverde toch meer rust op in het spel. In de 59e minuut deelde El Kalki de genadeklap uit aan Hoogland. Hij zette hen op een schielijk onoverbrugbare achterstand van 3-0. Hierna ebte het klein beetje geloof dat de Hooglanders nog bezaten in de schoenen en was het aan Quick de taak de wedstrijd goed uit te spelen.

Toen Luinge in de 90e minuut afblies was het duidelijk: Hoogland zet de “Joop Zoetemelk-traditie” voort en Quick mocht zich wederom kronen tot Kampioen van Amersfoort.