Dani Schmitz speelde vanaf zijn achttiende, op een jaar in de tweede klasse bij SO Soest na, altijd in de eerste klasse. Bij Nunspeet, Huizen en Roda’46 maakte hij steeds veel minuten. Toch schittert de pas 24-jarige spelmaker op deze jonge leeftijd sinds deze zomer in de vierde klasse bij De Posthoorn.
De grote vraag luidt dan ook: waarom deze overstap? ,,Dat is een goede vraag”, countert Schmitz met een lach. ,,Daar zit meer achter dan alleen voetbal. Ik ben pas vader geworden van mijn derde kind. Daarnaast werk ik fulltime als stucadoor. Nunspeet is best een stukje rijden vanuit Amersfoort. Op dat niveau reis je vanuit daar ook flinke afstanden naar wedstrijden, waardoor je de hele zaterdag van huis bent. Bij De Posthoorn spelen we meer in de buurt.”
De jonge vader kiest daarmee voor zijn gezin. ,,Ik wil mijn vrouw ondersteunen en niet alleen op zondag tijd voor de kinderen hebben. Ook na een wedstrijd op zaterdag wil ik mijn kinderen naar bed kunnen brengen. Bij De Posthoorn heb ik denk ik de juiste combinatie gevonden.”
Begin dit jaar stopte Schmitz al eventjes bij Nunspeet om zijn gezin bij te staan. Aan volledig stoppen heeft hij nooit gedacht. ,,Nee, ik vind het spelletje nog hartstikke leuk. Bij De Posthoorn kende ik al meerdere jongens van vroeger, zoals Romano Hasper. Met hem speelde ik in de jeugd van KVVA. Dat heeft meegespeeld in mijn keuze natuurlijk. Ik wilde nog zeker wel bij een eerste team spelen, zodat je ergens om speelt.”
Dat blijkt zeker in de eerste wedstrijd in het witte shirt van De Posthoorn. In de stadsderby tegen HVC ging het er vlammend aan toe. Schmitz was direct hoofdrolspeler. In de eerste minuut schoot de rechtspoot een vrije trap raak. Na de 1-1 van HVC kreeg Schmitz opnieuw de kans om de muur van de keeper te verschalken en deed dat zonder aarzelen.
,,Het is gewoon zo: als ik de jongens kan helpen, dan doe ik dat. Bij elke club waar ik speelde nam ik alle standaardsituaties. Dus ik heb weleens wat vrije trappen gescoord”, klinkt het achteloos.
Met twee schitterende goals trok Schmitz de kar in het scoreverloop. In het verhitte potje kwam hij na een flinke schop ook nog in een opstootje terecht. ,,Ik heb nooit eerder tegen HVC of andere vierdeklassers gespeeld. Maar je merkt meteen dat er wat speelt”, blikt Schmitz terug op dat moment. ,,Het is geen haat, maar er is strijd. Dat zie je aan de rode kaart en een paar gele kaarten. Deze jongens spelen al jaren tegen elkaar en dan gaat het er net wat harder aan toe. Dat ik die tegenstander opzoek en we met de hoofden tegen elkaar staan is dom van me. Dat moet ik niet doen.”
De Posthoorn bleek na negentig minuten de sterkere in de strijd en bereikte zo voor het eerst sinds 2016 de tweede ronde. Hooglanderveen is maandag de tegenstander in de kwartfinale. ,,Ze spelen twee klassen hoger, dus dat zal een hele andere wedstrijd worden, maar ik denk dat we er gewoon voor moeten gaan.”
